Вацлаў Агрыпа
| Вацлаў Іван Агрыпа | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wacław Iwan Agryppa | |||||||
 Герб «Агрыпа» | |||||||
|
| |||||||
|
|||||||
| Папярэднік | Астафій Серафім Тышкевіч | ||||||
| Пераемнік | Вацлаў Шэмет | ||||||
|
|||||||
| Папярэднік | Міхал Гарабурда | ||||||
| Пераемнік | Марцін Стравінскі | ||||||
|
|
|||||||
| Нараджэнне | каля 1525 | ||||||
| Смерць | 1597 | ||||||
| Род | Агрыпы[d] | ||||||
| Бацька | Венцлаў Мікалаевіч | ||||||
| Маці | Кацярына Станіславаўна | ||||||
| Жонка | Магдаліна ?[d] і Раіна з Дарагастайскіх[d][1][2] | ||||||
| Дзеці | мерк. Барбара Вацлаваўна[d][3] | ||||||
| Веравызнанне | лютэранства[2] | ||||||
| Адукацыя |
|
||||||
Вацлаў (Венцлаў) Іван Агрыпа (? — 1597) — вялікалітоўскі дзяржаўны дзеяч. Вялікі пісар літоўскі (з 1575), кашталян менскі (1586—1590) і смаленскі (з 1590).
Біяграфія
[правіць | правіць зыходнік]Сын гаспадарскага пісара Венцлава Мікалаевіча. Вучыўся ў Кракаўскім i Вітэнбергскім універсітэтах, пазней вярнуўся ў Вялікае Княства Літоўскае.
Служыў каралеўскім сакратаром, быў з пасольствам у Вене, займаў урады пісара польнага інфлянцкага, маршалка сойма (у 1574 годзе), быў дзяржаўцам неманойцкім. На Попіс 1567 года ставіў 5 «коней» узброеных па-кашубску[4].
Удзельнічаў у паходах Стэфана Баторыя падчас Лівонскай вайны. Прыхільнік партыі Радзівілаў, лютэранін. Прымаў удзел у рэдакцыі Статута ВКЛ (1588). Верагодна, з'яўляецца аўтарам рэлігійна-палемічнай паэмы «Апалагетык, гэта ёсць Абарона канфедарацыі» (1582)[5].
Зноскі
- ↑ Гісторыя Сапегаў : жыццяпісы, маёнткі, фундацыі — Мн.: Віктар Хурсік, 2017. — С. 90. — 586 с. — ISBN 978-985-7025-75-6
- ↑ а б Urzędnicy Wielkiego Księstwa Litewskiego : spisy. T. 4, Ziemia smolenśka i województwo smolenśkie XIV-XVIII wiek / пад рэд. А. Рахуба — Warszawa: Wydawnictwo DiG, 2003. — С. 88. — 412 с. — ISBN 83-7181-279-5
- ↑ Urzędnicy Wielkiego Księstwa Litewskiego. Spisy, t. V, Ziemia połocka i województwo połockie XIV‒XVIII wiek / пад рэд. Г. Люлевіч — Warszawa: 2018. — С. 103. — ISBN 978-83-65880-49-9
- ↑ Бохан Ю. Спецыфіка выдзялення…
- ↑ Саверчанка І. В. Старажытная паэзія…
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Саверчанка І. В. Старажытная паэзія Беларусі: XVI — першая палова XVIII ст. — Мн., 1992.
